op de blaren zitten
Daar staat hij op de parkeerplaats in de buurt van mijn trouwe autootje. "Mag ik u iets vragen?" Hij is van middelbare leeftijd, netjes gekleed, verzorgd grijs haar en idem baardje. Hij draagt een rugzak. Een paar helder blauwe ogen kijken me aan. 'Natuurlijk, momentje!' antwoord ik, terwijl ik 't boodschappenkarretje richting m'n portier manoeuvreer en de boodschappen op de bijrijdersstoel neerzet. Ik sluit de deur, rijdt het karretje tussen de geparkeerde auto's uit en richt m'n aandacht op hem. "Zo dat praat wat makkelijker" nodig ik hem uit z'n vraag te stellen. "Nou mevrouw ik ben dakloos ziet u, en ben pas ingeschreven in de gemeente. Nu krijg ik nog geen uitkering want dat duurt even voordat het rond is. Ik slaap bij de daklozenopvang en dat kost €6,50 per nacht. Heeft u een bijdrage voor me?" Ik vraag hem waardoor hij dakloos is geraakt. In alle openheid vertelt hij: "Ik heb vastgezeten mevrouw." "Oe
