ogenblik

Wat als ik al het geloven loslaat? Dat is een vraag die in mijn hoofd opkomt voordat ik een moment van meditatie in ga. Wat blijft er over wanneer ik er geen enkele overtuiging op na houd?

Mijn brein kan zich dat niet voorstellen. Het is continu actief om van alles te bedenken, te beredeneren, te veronderstellen, te vinden. 
Ook door de vraag: Wat als ik al het geloven loslaat, slaan de radertjes in aanvang in mijn bovenkamer op tilt. 
De vraag vergroot het avontuur de 'stilte' te vinden. 

Ik adem in, ik adem uit.

Stel dat ik al het geloven los laat en alle gedachten die in me opkomen laat gaan.
Wat blijft er over?

Ik adem in, ik adem uit. 

Een moment zoek ik de stilte op. Alles wat in mijn hoofd voorbij komt laat ik dankbaar aan m'n neus voorbij gaan. Het is onnodig om er naar te grijpen, om me er aan vast te klampen.

adem in, adem uit. 

Geen ik, hij, zij, jij, wij, jullie.
Geen hier, daar, binnen, buiten, vandaag of morgen.

Voor een 'ogenblik' is er 
alleen maar

zijn.