Behaaglijk benaderen

Zacht klop ik op de deur van haar kamer. Als ik om het hoekje van de deur kijk ligt ze tot haar neus onder de dekens.  Ze heeft een  trui en gebreide sjaal aan over haar nachtpon. "brrrrrrrr,....!" Klinkt er vanuit het bed. Ze is wakker. Een paar donkere ogen kijken me vriendelijk aan. "Heb je het zo koud?" vraag ik terwijl ik richting haar bed loop. Ze bevestigt me met een luidruchtige rilling, die over haar rug van beneden naar boven trilt. 

"Mag ik even bij je komen zitten?" vraag ik haar. Zorgvuldig creëer ik een zitplaats op de rand van haar bed. "Lig je lekker?" "Ja, het is een fijn bed." antwoordt ze. "Je hebt ook prachtige dekens, het lijkt me heerlijk om eronder te liggen." Mijn hand ligt op het zachte wol en voelt het comfort van een degelijke deken. Ik streel haar schouder en arm terwijl ik de deken nog eens behaaglijk tegen haar  bovenlichaam aan strijk.  

"Hoe heb je geslapen?" "Het wisselt een beetje." en ze vertelt over de geluiden die ze 's nachts hoort.  "Hmm, dat is vervelend." beaam ik. "Ben je dan wel goed uitgerust voor vandaag?" Ze geeft een kleine glimlach: "Ja, dat wel......Moet ik er uit?" In alle rust zit ik nog naast haar:  "Van mij niet. Het is ochtend. Heb je plannen voor vandaag?" Ze kijkt me nadenkend aan: "Ja, ik geloof het wel." 

"Ohh wat fijn,...ik vind het altijd fijn als ik iets te doen heb." versterk ik haar. Er volgt een korte stilte. "Dan zal ik er maar eens uitgaan. Ga je even opzij?"

En zo start ze haar dag vanuit haar natuurlijke ritme en komt ze als vanzelf in beweging. Ik help haar een stukje op weg aan de wastafel, om haar vervolgens twintig minuten later te verwelkomen aan de ontbijttafel. Gewassen, gekleed en haar gekamd. Stralend neemt ze mijn compliment in ontvangst. "Wat zie je er toch netjes uit! Zin in een boterham?"