Thuis rust ik wel uit!
Zo vertelde een mede-pelgrim me afgelopen week: "Ik ga hier op adrenaline. Er gebeurd zoveel. Ik wil ook alles meemaken, alles horen, zien en niks missen. Ik ben hier voor de eerste keer. Thuis rust ik wel uit"
Mijn eerste keer is lang geleden maar we hebben een overeenkomst: Ook ik wil Lourdes horen, zien, voelen, ervaren. Als vanzelf word ik naar de omgeving van de Grot getrokken.
Enkele dagen geleden nam ik 's middags wat rust op mijn kamer en wilde schrijven. Met mijn laptop op schoot als een diva in het riante bed. Na een uur werd het onrustig in mij.
Inspiratie was te groots om te vangen in woorden. De laptop ging dicht en de rust van m'n kamer werd vervangen door de warme schaduw langs de Gave.
Elke keer als ik de Esplanade oploop, gebeurt er iets met me. Ik voel tintelingen in mijn lijf. Mijn hoofd wordt lichter. Zonder dat ik er moeite voor doe, voel ik de verbinding met het energetisch veld toenemen. Mijn hart opent zich & m'n bewustzijn wordt ruimer. Ik zie dat alles wat om me heen gebeurd precies klopt.
Alles is energie en alles klopt. In mijn dagelijks leven vergeet ik dat soms. Met name wanneer het niet lekker voelt. wanneer het pijn doet, wanneer ik boosheid voel. Wanneer ik kritiek krijg of kritisch ben naar mezelf of anderen. Dat zijn de situaties waarin ik even vergeet dat alles klopt en dat ik maar één ding te doen heb. Mijn hart openen.
Vandaag vertrekt de Nederlandse bedevaart maar een volgende groep bedevaartgangers uit Nederland arriveert. Een verschuiving in het energetisch veld. Een verandering in het straatbeeld van Lourdes. Wat ben ik een bofkont dat ik daar getuige van mag zijn.
Gaan en komen, komen en gaan,...
Huppakee, in de kleren,..de laatste dag vangt aan. Thuis rust ik wel uit! :-)
Reacties
Een reactie posten