in de war!

Ik loop de open keuken van de woongroep in. Op het aanrecht staat een glazen pot. Niks bijzonders zou je zeggen. 'Huh, paaseitjes?' denk ik in mezelf. Ik draai me om en kijk naar de kalender.

'Paaseitjes, hier staan toch écht paaseitjes.' gaan mijn gedachten door. Ik raak er een beetje van in de war. Er klopt iets niet aan het beeld dat ik zie. De paaseieren desoriënteren mij in tijd. De kalender geeft aan dat het 21 juni 2018 is en ik begin spontaan te lachen.

De bewoners, mensen met dementie, die aan tafel zitten kijken me stuk voor stuk aan. Ik krijg de indruk dat er opheldering nodig is voor mijn lachsalvo. "Ik maak me nu toch íets mee..." zeg ik. Door de intonatie krijg ik van iedereen de aandacht.

"Kijk eens op de kalender, zien jullie welke dag het is?" 21 juni krijg ik als antwoord. "Ja, 21 juni. Het is zomer. Vandaag is het de langste dag van het jaar. "Midzomernacht!" klinkt er theatraal uit mijn mond. "En hier staan paaseieren op het aanrecht. Ik raak er helemaal van in de war!" Iedereen aan tafel lacht. "Als je nog niet in de war bent, dan word je het wel." Er wordt nog harder gelachen. Ik houd de pot met paaseieren voor: "Neem er maar één of twee, dan lossen we deze verwarring even op!"